Jaarlijks maakt het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH) een balans op van de wachtlijsten in de zorg. Momenteel zijn er ongeveer 17.000 wachtenden. Een van de factoren die het aantal aanvragen voor een zorgbudget doen verminderen, is overlijden. Cijfers daarover worden niet vrijgegeven. Voor wie ermee te maken heeft, is het nochtans een schrijnende realiteit.

Het verhaal van Shanna Wouters die wacht op haar zorgbudget en haar euthanasiedossier opstartte, staat in fel contract met het gebrek aan inspanning van de Vlaamse regering om de wachtlijsten af te bouwen (DS 22 september).

Er is geen perspectief voor zorgbehoevenden voor wie de overheid na een zware procedure al erkend heeft dat ze ‘ooit’ een zorgbudget krijgen. De enige reactie van de overheid is wat morrelen in de marge. Daardoor wordt het systeem steeds ontoegankelijker op het moment dat iemand een budget echt nodig heeft.

Ook mijn vrouw kreeg begin 2021 euthanasie. Bijna 10 jaar was ze zwaar hulpbehoevend. De lange revalidatie die ze hoopvol heeft gevolgd, eindigde in uitzichtloosheid. Eind 2019 kreeg ze een zorgbudget toegekend in prioriteitengroep 1. Anderhalf jaar later, nog altijd wachtend op een zorgbudget, hebben we afscheid genomen. Niet te vatten voor onze mentaal vertraagde zoon, voor wie we zelfs een beroepsprocedure hadden opgestart omdat zijn zorgbudget werd verlaagd. Een lang aanslepende procedure voor de rechtbank, waarbij het VAPH in het ongelijk werd gesteld en in hoger beroep ging. Een gevecht van David tegen Goliath waarbij de reus – het VAPH – zelf de regels opstelt, maar zich niet kan neerleggen bij een onafhankelijke beslissing van de rechtbank.

De wachtlijst voor zorgbudget was wel met één afgenomen.

Ieder jaar sterven mensen wachtend op het hun toegekende zorgbudget. Wordt het een trend in de Vlaamse zorgsector? Met lachende gezichten van de ministers, die hun begroting rond hebben gekregen.

Johan Decruynaere, Kortrijk

Lees ook

 De calvarietocht van doodzieke mensen