21 juli 2025 om 11:00 - door Nica Broucke - 0 reacties

‘We kunnen heel veel leren van elkaar, en vaak nog het meest van elkaars anders zijn’

Interview met Hanne Poullet, choreograaf van ‘Draagbaar’, een inclusieve voorstelling.

'Draagbaar', zo heet het inclusief dansproject van danslerares Hanne Poullet. De voorstelling die als thema ‘dragen en gedragen worden’ heeft, zal samen met een diverse groep dansers tot stand komen. De repetities gingen enkele weken geleden van start. STAN ondersteunt dit project en sprak met de maakster.

De mensen uit het Gentse kennen Hanne al langer als een van de lesgeefsters van G-ROOVE-it, de dansnamiddagen voor mensen met een mentale beperking in Gentbrugge. Toen ze het secretariaat van STAN in Brussel vroeg of we haar project mee wilden ondersteunen, waren we dan ook meteen enthousiast om 'Draagbaar' mee te helpen dragen.

Kun je wat meer vertellen over jezelf en waar je de passie voor dansen vandaan hebt?

Hanne: “Ik studeerde af als ergotherapeute en deed mijn eerste werkervaringen op in Vzw De Zonnebloem in Heule, dat is een voorziening voor niet-schoolgaande kinderen met een lichte tot zwaar verstandelijke handicap. Later werkte ik in het BUSO bij Dominiek Savio in Gidts waar ik individuele ergotherapie gaf en ondersteuning bij kook- en spelateliers. Na deze 2 interims vond ik een vaste job bij vzw De Klaproos, een kleinschalige residentiële voorziening voor volwassenen in de omgeving van Antwerpen waar ik verantwoordelijk ben voor de atelierwerking en het opvolgen van de hulpmiddelen.”

“Ik ben al van jongsafaan gebeten door de danskriebel. Ik volgde ballet, hiphop, Afrikaanse dans, etc. maar het was vooral bewegingsexpressie die het meest aanleunt bij de dans waar ik van hou. Als tiener ging ik mee als begeleider bij Jomba (Jongeren met Bijzondere Aandacht, vroeger Kazou), bij Albezon (bijzondere jeugdzorg) en bij Koning Kevin die vakanties voor jongeren rond creatieve thema’s - dans, beeld etc. - organiseert. Daar ontdekte ik al dat ik een voorkeur heb voor dans als middel om mensen met elkaar te verbinden. Ook tijdens mijn opleiding ergotherapie sprak het creatieve aspect me het meeste aan. Ik startte daarom kort na mijn studies met het geven van danslessen aan kinderen met een beperking. Inmiddels geef ik 8 jaar dansles bij DansAnders (Danscollege, Oostakker) en vier jaar les bij G-roove-it van STAN Gent-Eeklo. Daarnaast geef ik externe dansworkshops aan de Artevelde Hogeschool (binnen de opleiding ergotherapie), Passerelle vzw en Vives.”   

Hoe is het project 'Draagbaar' tot stand gekomen? Waar komt de naam en de inspiratie vandaan?

“Ik maakte als bachelorproef een dans- en theatervoorstelling met ouderen met dementie en kinderen met een beperking. Het was een project rond intergenerationeel werken en positieve beeldvorming. Toen ik begon te werken en dansles gaf, merkte ik dat ik met een nostalgisch gevoel terugblikte op dat project. Ik miste het performen en het maken. In 2017 maakte ik samen met karinetspeelster Anne-Marie Ignarro de dansvoorstelling 'Arbol' (boom), een belevings-gerichte dans- en muziekvoorstelling waar we ons publiek meenamen op een zintuiglijke reis. We speelden bij verschillende voorzieningen voor mensen met een beperking. 'Arbol' was het zaadje voor 'Draagbaar'. Ik voelde mijn droom verder vorm krijgen: een belevingsgerichte voorstelling maken met een inclusieve groep dansers. 

‘Mijn eigen dansers zijn mijn grootste voorbeelden:
de spontaniteit van hun bewegingen, het genieten van de muziek, het puur zichzelf zijn zonder oordeel’

Het thema ‘dragen en gedragen worden’, ontwikkelde zich stap voor stap. Ik geloof dat mensen sterker en mooier worden wanneer ze omringd worden door anderen. We kunnen heel veel leren van elkaar, en vaak nog het meest van elkaars anders zijn. Wat ik niet goed kan, daar ondersteunt iemand anders mij in, en die ander kan ik op mijn beurt dan weer helpen met iets wat ik wèl kan. Op mijn werk in de Klaproos zie ik hoe de bewoners elkaar en de begeleiders door en door kennen en helpen. Soms als ik iemand niet onmiddellijk begrijp, is er een andere bewoner die me uitlegt wat die andere persoon bedoelt. Als ik met de bus van het werk aan het manoeuvreren ben, is er altijd een bewoonster die de anderen aanmaant om stil te zijn: ‘Ssssst! Hanne is aan het rijden’, zegt ze dan. Zij is mij op dat moment aan het onder-steunen of aan het dragen. Ik ondersteun haar door haar te helpen met bijvoorbeeld haar jas aan te trekken, maar zij ondersteunt mij ook. Ze ondersteunt mij met haar lach of met het geven van een knuffel.

Met 'Draagbaar' wil ik een inclusieve groep dansers samenbrengen en laten stralen’

Doel is  de kracht van dans als verbinder in beeld te brengen. Tijdens de voorstelling gaan de dansers letterlijk dingen dragen, zoals een dans met koffers. Maar ze gaan ook abstract aan de slag met het thema. We gaan poëzie omzetten in beweging en via improvisatie- oefeningen eigen solo’s of duetten in elkaar steken. We doen dat in en met de steun van Danspunt in Gent.

Wie zijn je (choreografische) voorbeelden?

“Ik zag reeds enkele voorstellingen van Alexander Vantourenhout, de manier waarop hij de grenzen van het fysieke kunnen opzoekt doet me op het puntje van mijn stoel zitten. Dit jaar zag ik in Gent de voorstelling Permit, oh permit my soul to rebel van Side-show compagnie. Het was een voorstelling die deed lachen, maar ook vol spanning kijken. De voorstelling was ook toegankelijk voor verschillende soorten mensen en deed me nog meer dromen naar mijn eigen project. Ik heb ook veel bewondering voor het werk van Platform K. Maar eigenlijk zijn mijn eigen dansers uit de verschillende groepen mijn grootste voorbeelden: de spontaniteit van hun bewegingen, het genieten van de muziek, het puur zichzelf zijn zonder oordeel.”

 Wat maakt werken met mensen met een (verstandelijke) handicap voor jou zo bijzonder?

“De dansers uit mijn danslessen geven me vaak een glimlach op mijn gezicht. Ze zijn helemaal zichzelf en gaan helemaal op in de dans. Vaak zonder oordeel. Ze aanvaarden wie ik ben, maar zijn ook ronduit eerlijk. Zo dans ik meestal met mijn haar in een dot, onlangs was mijn haar los, en één van de kinderen zei heel eerlijk: ‘Ik vind jou toch mooier met je haar in een dot.’ Heerlijk eerlijk. “

De première van Draagbaar vindt plaats in het weekend van 21 juni 2025 in Gent. Mogelijk zien we een voorsmaakje op de Inclusiedag op 18 mei 2025. Info: dans. draagbaar@gmail.com.

Nica Broucke

Dit artikel verscheen eerder in het winternummer 2024 van het STAN Magazine, het gratis ledenblad van STAN Trefpunt Verstandelijke Handicap vzw. Ontdek hier de voordelen van ons lidmaatschap. 

Draagbaar is een voorstelling over dragen en gedragen worden.

Elk van ons wil soms meer kunnen dragen. Of soms wil je gedragen worden.

Soms is het moeilijk om hulp te aanvaarden. Een glimlach, een gedeelde traan, een hand op je schouder.

Een ogenschijnlijk klein gebaar kan heel veel betekenen.

En samen kunnen we veel meer dragen dan

alleen.

Reacties

Plaats een reactie

Uw e-mail adres wordt niet gepubliceerd